Հոդվածի վերնագրում բերված խոսքերը վստահաբար ծանոթ են ձեզ: Ամենքիդ հայտնի պետք է լինի Հենրիկ
Սենկեւիչի "Յո՞ երթաս" ստեղծագործությունը (իմիջիայլոց՝ կարդում ենք
"հո", այլ ոչ թե՝ "յո"): Այս խոսքերը պահպանված են կեղծ-Մարցելլոսին
վերագրվող "Գործք Պողոսի եւ Պետրոսի առաքելոց" II-IIIդդ.-ի լատիներեն պարականոն
երկում ("Virtutes apostolorum Petri et Pauli"): Երկն ընդհանուր առմամբ
համերաշխված է աստվածաշնչյան Գործք Առաքելոցի իրադարձությունների հետ եւ փորձում է լրացնել
այն բացը, որը թողնված է Պողոս առաքյալի Հռոմում քարոզչության առնչությամբ: Այս գիրքն
ուղղակիորեն վկայում է Պողոս եւ Պետրոս առաքյալների Հռոմում քարոզչության եւ սպանության,
ինչպես նաեւ Վատիկանի հիմնադրման մասին:
Ստորեւ թարգմանված երկի դրվագում ներկայացված
է Պողոս եւ Պետրոս առաքյալների մահվան դատապարտությունը Ներոն կայսեր կողմից՝ Սիմեոն
մոգին պատուհասելու համար: Հատկապես ցանկացել եմ ձեզ ներկայացնել հուզիչ այն դրվագը, որտեղ Պետրոսը հանդիմանվում
է Տիրոջ կողմից Հռոմից փախչելու համար եւ արտասանում է հիշյալ խոսքերը:
Թարգմանությունը կատարված է լատիներենին հարազատ անգլերեն բնագրից. Alexander
Roberts & James Donaldson - The Ante-Nicene Fathers (down to 325 A.D.),
Vol. 8, Edinburg, 1956:
Հանիբալ Կարաչչի - "Domine, quo vadis?", 1601-1602թթ.
Այնուհետեւ Պողոսն ու Պետրոսը հեռացվեցին կայսեր
առջեւից եւ Պողոսը գլխատվեց* Օստեսյան ճանապարհին, իսկ Պետրոսը խաչի տարվելով ասաց.
- Քանի որ իմ Տեր Հիսուս Քրիստոսն, ով իջավ
երկնքից երկիր, ճշմարտապես խաչը բարձրացվեց եւ շնորհ արեց ինձ՝ հողեղենիս, երկինք կանչվելու,
ապա իմ խաչը պետք է գլխիվայր լինի**, որպեսզի իմ ոտքերը դեպի երկինք բարձրացված լինեն,
քանզի արժանի չեմ իմ Տիրոջ պես խաչվելու:
Միքելանջելո - "Սբ. Պետրոսի խաչելությունը", 1600-1601թթ.
Եվ նրան կապելով խաչին, գամեցին գլխիվայր: Մեծ
ամբոխ էր ժողովվել, ովքեր հայհոյում էին կայսերը եւ ցանկանում էին սպանել նրան, բայց
Պետրոսը հանդարտեցրեց նրանց, ասելով.
- Մի քանի օր առաջ, կանչվելով եղբայրների կողմից,
ես հեռանում էի [քաղաքից], երբ իմ Տեր Հիսուս Քրիստոսը ելավ իմ առջեւ: Նետվելով դեպի
Նա, ես ասացի. "Տե՛ր, ո՞ւր ես գնում": Եվ Նա պատասխանեց. "Գնում եմ
Հռոմ, որպեսզի խաչվեմ այնտեղ": Ես ասացի նրան. "Տե՛ր իմ, բայց չէ՞ որ դու
մեկ անգամ արդեն իսկ խաչվեցիր ամենքիս համար": Տերը պատասխանեց ինձ ասելով.
"Պետրո՛ս, տեսնում եմ քեզ մահվանից փախչելիս եւ ցանկանում եմ խաչվել քո փոխարեն":
Եվ ես ասացի. "Տե՛ր, ես կդառնամ եւ կկատարեմ քո կամքը": Տերն ասաց ինձ.
"Մի՛ երկնչիր, քանի որ ես քեզ հետ եմ": Ուրեմն, մարդի՛կ, մի խոչընդոտեք իմ
ընթացքը, որովհետեւ իմ ոտքերն արդեն երկնքի ճանապարհին են: Մի՛ տրտմեք, այլ հակառակը՝
ցնծացեք ինձ հետ, որովհետեւ ես այսօր կստանամ իմ վաստակի պտուղը:
Եվ այս ասելով Պետրոսը դիմեց Տիրոջը.
- Գոհանում եմ քեզանից, Տե՛ր, հովիվ իմ, որովհետեւ
այն ոչխարներին, որ հանձնեցիր ինձ, ոչ մեկին չկորցրի: Աղաչում եմ քեզ, Տե՛ր, որ ինձ
հետ նրանք եւս մաս ունենան քո Արքայությունից:
Արտաբերելով այս խոսքերը Պետրոսն ավանդեց հոգին:
Եվ անմիջապես առաջ եկան շնորհալի եւ զորավոր այրեր, ովքեր ասացին. "Մենք հասել ենք այստեղ
Երուսաղեմից եկած Տիրոջ մեծ եւ սուրբ առաքյալներին հետեւելով": Նրանք Մարցելլոսի հետ
միասին, ով նշանավոր այր էր եւ հավատալով Պետրոսին հեռացել էր Սիմոն մոգից, վերցրին
[Պետրոսի] մարմինը եւ ամփոփեցին մահապարտների կառափնարանին մոտ գտնվող մայրու ծառի
տակ, այն վայրում, որ կոչվում է այժմ Վատիկան...
*Պողոս առաքյալն, ինչպես հայտնի է, Հռոմի քաղաքացի
էր, իսկ քաղաքացիներին չէր կարելի խաչել, այլ մահապատժի կարելի էր ենթարկել միայն ծնկած
դրության մեջ սրով գլխատման միջոցով:
**Պետրոսի խաչը միեւնույն Տիրոջ խաչափայտն էր,
սակայն առաքյալը գլխիվայր խաչվեց: Այլ տեսք ուներ Անդրեաս առաքյալի խաչը, այն X-ձեւ
էր:
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.